Złamania w obrębie dalszego końca kości przedramienia prowadzą zazwyczaj do uszkodzenia powierzchni stawowych i dlatego stanowią duże zagrożenie dla dalszego prawidłowego funkcjonowania nadgarstka.
Jedynie w przypadku złamań bez przemieszczenia, które nie obejmują powierzchni stawowych, można podjąć próbę leczenia zachowawczego. Leczenie takie polega na unieruchomieniu nadgarstka i łokcia na okres 4-6 tygodni. Po tym czasie podejmuje się stopniowane ćwiczenia ruchowe, jednocześnie zabezpieczając i odciążając nadgarstek w ortezie.
W przypadku złamań z przemieszczeniem, obejmujących powierzchnie stawu lub podejrzenia lekarza specjalisty o tym, iż odłamy mogą ulec przemieszczeniu podejmuje się leczenie operacyjne.
Wskazania
Bezwzględnym wskazaniem do leczenia chirurgicznego złamań w obrębie nadgarstka są wieloodłamowe złamania, z przemieszczeniem fragmentów kostnych, obejmujące powierzchnie stawowe.
Konsultacja i kwalifikacja do zabiegu
W trakcie konsultacji ze specjalistą ortopedą przeprowadzany jest ogólny wywiad, badanie fizykalne i ocena stanu klinicznego nadgarstka. Lekarz zleca wykonanie na miejscu badań z zakresu diagnostyki obrazowej – każdorazowo jest to badanie RTG a w części przypadków tomografia komputerowa – pozwalające szczegółowo ocenić przemieszczenie odłamów. Po zebraniu i przeanalizowaniu wszystkich wyników, lekarz ortopeda przedstawia Pacjentowi plan leczenia. Po zakwalifikowaniu do zabiegu odbywa się konsultacja anestezjologiczna i wykonywane są niezbędne badania laboratoryjne krwi.
ZABIEG – złamania okolicy nadgarstka
czas zabiegu
pobyt w szpitalu
rehabilitacja
Przygotowanie do zabiegu
Prosimy o zapoznanie się z ogólnymi dokumentami dotyczącymi zabiegów ZOBACZ
Przebieg zabiegu
Zabieg operacyjny wykonywany jest przez zespół lekarzy na sali operacyjnej przy użyciu zestawu specjalistycznych narzędzi i implantów oraz aparatu RTG pozwalającego na precyzyjną repozycje odłamów kostnych. Operacja jest przeprowadzana w znieczuleniu ogólnym lub w znieczuleniu splotu ramiennego, czyli lokalnym znieczuleniu operowanej kończyny. Chirurg wykonuje cięcie skóry, o długości od 5 do 10 centymetrów, zlokalizowane ponad złamaniem. Lokalizacja i długość nacięć uzależniona jest od rodzaju złamania i procedury jaką należy wykonać. Po precyzyjnym nastawieniu odłamów kostnych, zostają one zespolone za pomocą odpowiednich implantów. Stabilizację odłamów kostnych uzyskuje się dzięki użyciu tytanowych płyt oraz śrub. Chirurg planując operacje a także w trakcie zabiegu, dobiera rodzaj implantu, indywidualnie do każdego przypadku złamania. Po operacji ranę skóry zamyka się szwami, które zostają usunięte po około 10-14 dniach.
Po zabiegu
W zależności od rodzaju złamania i stabilności zespolenia, po zabiegu operacyjnym może zostać zalecone częściowe unieruchomienie operowanej kończyny. Zazwyczaj po operacji zespolenia złamania okolicy nadgarstka na okres kilku tygodni zaleca się stosowanie ortezy, która zabezpiecza miejsce zespolenia kości i dzięki której można kontrolować zakres ruchów w nadgarstku, czasami rękę umieszcza się też na temblaku. Zazwyczaj w pierwszych dniach po chirurgicznym zespoleniu złamania możliwe jest rozpoczęcie ćwiczeń ruchowych nadgarstka (co nigdy nie jest możliwe podczas leczenia nieoperacyjnego). W niektórych przypadkach, na okres pierwszych 2-3 tygodni od operacji, może zostać zalecone pełne unieruchomienie nadgarstka.
Niezbędnym etapem leczenia operacyjnego jest rehabilitacja przeprowadzona pod nadzorem doświadczonego fizjoterapeuty, połączona z samodzielnymi ćwiczeniami wykonywanymi w domu.
Rehabilitacja zazwyczaj trwa 6 tygodni i opiera się przede wszystkim na kinezyterapii, czyli wykonywaniu ćwiczeń leczniczych. W początkowej fazie rehabilitacji najlepiej wykonywać z terapeutą delikatne ćwiczenia bez obciążania chorej kończyny (ćwiczenia w odciążeniu, izometryczne, rozciągające oraz pobudzające stymulację nerwowo-mięśniową). Rehabilitant powinien prowadzić również terapie manualną nadgarstka. Stopniowo wprowadza się ćwiczenia oporowe wzmacniające siłę mięśniową, poprawiające stabilizację, elastyczność tkanek miękkich oraz propriocepcję, czyli czucie stawu w przestrzeni. Na końcu stosuje się ćwiczenia całej kończyny górnej, zwiększające siłę mięśniową i poprawiające dynamikę ruchów wszystkich stawów.
Lekarze wykonujący zabieg
dr n. med. Juliusz Dec
dr n. med. Henryk Noga
lek. med. Mariusz Smolik
Specjalista Ortopeda Traumatolog
